“Onze kinderen groeien op met een zeer verslavende AI, het is dringend noodzakelijk om een ​​ethische benadering te integreren”

Kunstmatige intelligentie is een grote verandering en we beschikken nog niet over de conceptuele categorieën om erover na te denken. Hoe kunnen we deze verbanden beschrijven met zogenaamde conversationele AI? Zijn dit "gesprekken"? Een gesprek voeren is als het gooien van een bal die onverwachts terugkomt: er is sprake van spel, van wrijving, die we in dit soort gesprekken niet aantreffen. We moeten onderscheid maken tussen het begrip 'relatie', dat een vorm van empathie en wederkerigheid impliceert, en het begrip 'verbinding', een contact dat beperkt is tot de uitwisseling van informatie. Kunnen we kunstmatige empathie creëren? Empathie vereist dat je je in de schoenen van de ander verplaatst en de ander begrijpt. AI's kunnen daarom geen empathie hebben. Toch kan het enthousiasme dat ze ervaren ook verklaard worden door de dominante en onjuiste gedachte dat ze neutraal zijn en het beter doen dan mensen.

Lees ook

De uitdaging is om ervoor te zorgen dat deze verbindingen geen vervanging worden voor relaties. AI's zijn ontworpen om misbruik te maken van onze sociale vaardigheden. Het risico bestaat dat onze verbindingen met elkaar worden verbroken. Vandaar de noodzaak om de 'Ethics by design'-methode te veralgemenen. Dat wil zeggen dat ethische kwesties niet alleen achteraf moeten worden overwogen, maar in alle fasen, van het ontwerp van de machines tot hun toepassing in de maatschappij, inclusief hun productie. Deze aanpak moet worden gekoppeld aan een ethiek van zorg om een ​​relatie van waakzaamheid ten aanzien van AI op te leggen door